Akcja - Rajd : Barlinek - ludzie i miejsca : Barlinek w fotografii : Boje o drogi : Duchy w TMB : Festiwal Piosenki : Finał konkursu w Osinie : Historia - 725 lat Barlinka : Ile kosztuje oświata : Karnawał w Dusseldorfie : Kryminałki : Kultura : Nowe TMB : Nowi sołtysi : Od pierwszych kroków : Ogłoszenia Drobne : Prezentacje - Metpol : Proza Życia : Punkt Informacji Unii Europejskiej : Relacje z sesji Rady : Rodzina ponad wszystko : Rozmaitości z Barlinka : Rozmowy o Barlinku : Sport : Tenisowe Mistrzostwa Barlinka : USC : Walne Emerytów : Wiadomości wędkarskie : Wiadomości ze szkół : Wspieranie przedsiębiorczości : Wywiad z prymusem : Zabytki, nasze zabytki : Znaki zapytania LO


RODZINA PONAD WSZYSTKO

 Rodzina stanowi najbardziej powszechne środowisko życia człowieka. Od niej zaczyna się biografia człowieka, ona towarzyszy mu przez całe życie. Uważa się, że rodzina wywiera istotny i znaczący wpływ na zachowania jednostek, ich stosunek do innych osób, świata wartości, do systemu norm i wzorów postępowania. Dzieje się tak dlatego, bo życie w rodzinie obejmuje długi okres, zaczyna się zanim pojawią się inne środowiska w życiu człowieka oraz dzięki więzom biologicznym i emocjonalnym łączącym członków tej wspólnoty.

               

Wspólnotę stanowimy także my: wychowankowie i pracownicy Domu Dziecka w Barlinku. I choć nie łączą nas więzy krwi, to można powiedzieć, że stanowimy rodzinę. Mamy tu swoje smutki i radości. Łączy nas wspólne życie, poszukiwanie radości w „nocach i dniach” razem przeżywanych, miłość i zaufanie, rozterki, problemy, czasem choroby. Wszystko to posiadamy wspólne.

Mamy jednak świadomość, iż dzieci pragną mieć swój mały, ciepły domek. Chcą używać na co dzień słów: „mamo”, „tato”, chcą nad ranem beztrosko wskakiwać do łóżka rodziców lub móc trzymać się kurczowo „maminej” spódnicy.

Dlatego w naszych działaniach nie zapominamy o biologicznych rodzinach naszych dzieci. Współpraca z rodziną jest jednym z istotniejszych zadań naszej działalności. Mamy nadzieję, że choć część dzieci będzie miało możliwość powrotu do rodzinnego domu.

Ważne zadanie w naszej pracy to także przygotowywanie wychowanków do życia w rodzinie. Celem jest nauczyć dziecko rozumienia wartości rodziny i przygotowanie go do pełnienia w przyszłości roli współmałżonka oraz rodzica. Słabe przygotowanie do założenia rodziny powoduje nieudolność w rozwiązywaniu problemów codziennego życia rodzinnego.

Wychowankowie Domu Dziecka boją się przyszłego, samodzielnego życia, bowiem znają doświadczenia swoich rodziców. Pomimo to mają wizję rodziny, którą w przyszłości chcieliby stworzyć. Ich opinie na temat rodziny sprowadzają się głównie do tego, aby kochać i być kochanym.

Rodzina w marzeniach naszych wychowanków na ogół liczna jest w potomstwo, odpowiedzialna za wszystkie sprawy rodziny i domu, o odpowiednim podziale obowiązków domowych, koniecznie bez alkoholu i przemocy. Ważne są także: zdrowie członków rodziny, odpowiednie warunki mieszkaniowe, zawód i praca dająca satysfakcję oraz zarobki umożliwiające zaspokojenie niezbędnych potrzeb rodziny.

A oto jak nasza młodzież wyobraża sobie przyszłe życie rodzinne:

 „ Moim największym marzeniem jest prawdziwa rodzina. Chciałbym mieć                                                                                                                      sześcioro dzieci i nigdy nie oddać je do Domu Dziecka”.

                                                                             (chł. 17 lat)

 „ Moim marzeniem jest spotkać kobietę mych snów. Może ona być ładna zgrabna i mądra, ale najważniejsze skromna. Chciałbym także mieć własny  nieduży domek za miastem, samochód oraz psa. Dziewięć miesięcy po ślubie    chciałbym mieć córeczkę, a dwa lata później chłopca. Chciałbym żebyśmy się     wiecznie kochali. Żona pracowałaby w domu, a ja jako mechanik samochodowy. Po powrocie z pracy w domu będzie czekał obiad”.

                                                                                  (chł. 16 lat)

nalizując marzenia dzieci można stwierdzić, że najważniejszym wątkiem jest rodzina. Dlatego staramy się, aby nasze działania szły w kierunku pracy z rodziną.

Jest to bardzo trudne zadanie. Większość naszych dzieci nie ma niestety szansy na powrót do swych domów rodzinnych. Z tego też powodu czynimy starania o umieszczenie ich w rodzinach adopcyjnych lub zastępczych . Mamy już na tym polu swoje pierwsze sukcesy. Organizujemy także dzieciom pobyt w rodzinach zaprzyjaźnionych, który polega na wyjazdach dzieci do rodzin wykazujących ochotę goszczenia naszych wychowanków w swoich domach na czas świąt, wakacji i innych wolnych dni od nauki szkolnej.

W rodzinie dziecko uczy się poznawać, przeżywać, nawiązywać pierwsze kontakty społeczne. Poprzez uczestnictwo w życiu rodzinnym dziecko uczy się ról związanych z płcią, przygotowuje się więc do życia w rodzinie. Ponadto rodzina pokazuje wzorce osobowe: ojca, matki, dziecka, dziadków, krewnych itp.

Zdając sobie sprawę z roli jaką odgrywa rodzina w życiu każdej jednostki w dalszym ciągu i bardziej intensywnie będziemy dbali o rodzinne wychowanie naszych dzieci.

Mamy nadzieję, że nasze dzieci mądrzejsze o doświadczenia swoich rodziców stworzą prawdziwy dom i kochającą rodzinę.

Na koniec pragniemy skierować słowa Jana Pawła II do siebie, wszystkich dorosłych oraz naszych wychowanków- przyszłych rodziców: (...) „Czcij ojca i matkę – powiada czwarte przykazanie Boże. Ale, żeby dzieci mogły czcić swoich rodziców, muszą być uważane i przyjmowane jako dar Boga. Dar to trudny niekiedy do przyjęcia, ale zawsze dar bezcenny. Chodzi o to, żeby się poświęcać w sposób mądry- tak aby je wychować, aby wychować do prawdziwej miłości. Do prawdziwej miłości wychowuje się także wymagając. Ale tylko miłując można wymagać. Można wymagać, wymagając od siebie. Dlatego też ze względu na dobro przyszłego pokolenia ważne jest, aby małżonkowie utrwalali, uszlachetniali i pogłębiali swoją wzajemną miłość. Wtedy również ich dzieci będą w stanie kiedyś założyć prawdziwe rodziny i będą umiały kochać swoich rodziców”.

Dyrekcja, 

Zespół WychowawczyDomu Dziecka

w Barlinku