Projekt „Burza”

- Sposób na niekonwencjonalne ferie zimowe

Po otrzymaniu od uczniów PG nr 1 z ul. Leśnej zaproszenia na podsumowanie projektu „Burza”, zastanawiałam się jaką burzę mają na myśli.

Zaintrygował mnie tytuł.

Poszłam. Zobaczyłam i nie żałuję. Niech żałują ci co nie przyszli mimo zaproszeń.

Analizując moje przypuszczenia przed obejrzeniem projektu, nie była to ani „Burza” Szekspira, ani Pustynna Burza, ani nawet „Burza” jako sonet Mickiewicza, chociaż parę wersów z tego utworu tam wygłoszono. Była to zwykła burza jako zjawisko meteorologiczne, tylko niezwykle przedstawiona w formie baletowej (może to za duże słowo)/ Powiem inaczej. Było to inscenizacja zwykłej letniej burzy z deszczem, grzmotami i kłębiącymi się chmurami, zatańczona do muzyki Jana Sebastiana Bacha i Vivaldiego przez kilkunastoosobową grupędziewcząt z klas I-III PG nr 1. Pomagało im kilku chłopców obsługujących aparaturę muzyczną i nagłaśniającą.

Autorką projektu i organizatorką była Marta Papis. Choreografię opracowała i wyćwiczyła z dziewczętami Marta Zmarzlik, obecnie pracująca w świetlicy szkolnej.

Obie Panie Marty od wielu lat są znane z uczestnictwa w Teatrze Poezji „Wiatrak”, z występów w czasie Barlineckiego Lata Teatralnego i z różnych innych spektakli. Na koniec dodam, że projekt „Burza” przygotowany był w czasie ferii zimowych, a podsumowanie odbyło się 7. lutego br.

Był niekonwencjonalnym sposobem na spędzenie ferii w ruchu, grupie, w pracy nad swym ciałem i duchem.

                                                                Jadwiga Drwięga